Zeemist

De ik-figuur, een jong meisje dat ernstig ziek is, vertelt over haar ziekte alsof het een schelp is. Een schelp in haar hoofd. Een mooie, ronde schelp. Groen vanbinnen en glad roze vanbuiten. De schelp groeit. Mensen om haar heen begrijpen haar niet als ze over de schelp en de zee praat. Zelf vindt ze de schelp mooi. Hij hoort helemaal bij haar. De schelp zit niet alleen in haar hoofd, zij zit ook in de schelp. Ze worden steeds meer één. Ze stelt zichzelf voor alsof ze in de schelp woont, en steeds kleiner wordt. Zo klein als een zandkorrel. Een zandkorrel die opgaat in de wereld om haar heen.