Kleine Leon gaat met mama naar de dokter.
Die gaat hem van top tot teen onderzoeken.
De dokter luistert naar Leons hart en kijkt in zijn oren.
Leon wordt ook gewogen en gemeten.
Dat gaat allemaal prima.
Zelfs een prikje is niet zo erg…
15-18 jaar
Pancho wil wraak. Zijn zus is vermoord - al denkt de politie daar anders over - en hij heeft gezworen de dader te doden. Omdat zijn vader is omgekomen bij een ongeluk en hij geen moeder meer heeft, belandt Pancho in St. Anthony's Home. Daar krijgt hij de taak om D.Q., die een hersentumor heeft, bij te staan in zijn laatste dagen. Alsof hij nog niet genoeg met de dood werd geconfronteerd! Maar D.Q. zit nog vol levenslust. Hij schrijft het Manifest van de Krijgers des Doods, een plan om alles uit zijn korte leven te halen. En hij is verliefd, op Marisol. Hij wil niet sterven voor hij haar voor zich gewonnen heeft.
7-9 jaar
Thomas ligt al heel erg lang in bed, hij heeft pijn aan zijn been en kan waarschijnlijk nooit meer lopen. Maar iedere avond als het begint te schemeren, tikt er een klein mannetje tegen het raam: meneer Rozenstaf. Hij neemt Thomas mee, dwars door het raam, naar Schemerland. Dat is een heel bijzonder land, waar Thomas zelf een bus mag rijden, een tram besturen, en zelfs vliegen.Thomas vraagt zich af of dat eigenlijk wel kan.‘Dat doet er niet toe,’ zegt meneer Rozenstaf.‘Dat doet er niet toe in Schemerland.’
12-15 jaar
Belle is 13 jaar en ligt ernstig ziek in het ziekenhuis. Ze krijgt veel bezoek, maar of dat haar ook helpt? Dit boek verscheen eerder onder de titel 'Ziek' Tekst van de achterflap: 'Dit is mijn schrijfschrift. En jij bent: Mama: Grootste kans. Hoi mam. Als je wil mag je het wel lezen. Maar dan moet je niet te veel schrikken van alles wat erin staat. Oké? Je kunt het ook eerst aan opa geven. Opa en/of oma: Lieve opa en oma. Jullie zijn de liefste opa en oma van de wereld. Dokter Stuiver: Beste Lodewijk, dit is privé. U heeft uw eigen kladblok dus blijf A.U.B. met uw poten van mijn schrijfschrift af. (Dank u wel.) Brie (of Mek): TERUGLEGGEN STOMME KRENGEN (UITROEPTEKEN) Papa: Kleine kans, maar als het toch zo is moet je het maar aan mama of opa geven. Niet gaan lezen, pap, echt niet doen hoor. (O en ook niet aan Renate laten lezen. Dat lijkt me logisch.) Iemand anders (die niet in het ziekenhuis werkt): Dan is het me dus gelukt. Je mag het lezen.'
Reacties
Er zijn nog geen reacties op dit boek, wees de eerste!